این پیام ها با هدف استفاده در جلسات جزء خوانی استخراج شده است، لذا خواهشمند است استفاده و منتشر نمایید.

1.وَ يَسْئَلُونَكَ عَن ذِى الْقَرْنَيْنِ‏ قُلْ سَأَتْلُواْ عَلَيْكُم مِّنْهُ ذِكْرًا
و از تو در باره ذو القرنين مى ‏پرسند. بگو: براى شما از او چيزى مى ‏خوانم.

• سؤالات بجا و منطقى مردم را بى‏ پاسخ نگذاريم. «سَأَتْلُوا» ( کهف، 83)

2 . ثُمَّ‏ أَتْبَعَ سَبَبًا
باز هم راه را پى گرفت.

• افراد صالح و متعهّد، پيگيرى و پشتكار دارند. «ثُمَّ أَتْبَعَ سَبَباً»(کهف، 89)

 

این پیام ها با هدف استفاده در جلسات جزء خوانی استخراج شده است، لذا خواهشمند است استفاده و منتشر نمایید.

1. ذُرِّيَّةَ مَنْ حَمَلْنَا مَعَ نُوحٍ إِنَّهُ كاَنَ عَبْدًا شَكُورًا
اى فرزندان مردمى كه با نوح در كشتيشان نشانديم، بدانيد كه او بنده‏اى سپاسگزار بود.

• در مكتب انبيا بودن و همراهى با آنان، رمز نجات و بقاى انسان است. «ذُرِّيَّةَ مَنْ حَمَلْنا مَعَ نُوحٍ»(اسراء، 3)

2.اقْرَأْ كِتَابَكَ كَفَى‏ بِنَفْسِكَ الْيَوْمَ عَلَيْكَ حَسِيبًا
بخوان نامه‏ات را. امروز تو خود براى حساب كشيدن از خود بسنده ‏اى.
در قيامت، همه ‏ى مردم قادر به خواندن نامه‏ ى اعمال خود مى ‏شوند. «اقْرَأْ»(اسراء، 14)
3. وَ ءَاتِ ذَا الْقُرْبَى‏ حَقَّهُ وَ الْمِسْكِينَ وَ ابْنَ السَّبِيلِ وَ لَا تُبَذِّرْ تَبْذِيرًا
حق خويشاوند و مسكين و در راه‏مانده را ادا كن و هيچ اسرافكارى مكن.
در انفاق، بايد اولويّت‏ها را در نظر گرفت. اوّل والدين، سپس فاميل، بعداً فقرا و ابن السبيل. «آتِ ذَا الْقُرْبى‏» . (اسراء، 26)

این پیام ها با هدف استفاده در جلسات جزء خوانی استخراج شده است، لذا خواهشمند است استفاده و منتشر نمایید.

1. إِنَّا نَحنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَ إِنَّا لَهُ لَحَافِظُون

ما قرآن را خود نازل كرده‏ ايم و خود نگهبانش هستيم.

• قرآن نه از بشر است و نه از فرشته. «إِنَّا نَحْنُ»
• قرآن براى هميشه محفوظ است. «لَحافِظُونَ»( حجر، 9)

2 . وَ لَقَدْ جَعَلْنَا فِى السَّمَاءِ بُرُوجًا وَ زَيَّنَّهَا لِلنَّاظِرِينَ
و همانا ما در آسمان برج‏ هايى قرار داديم و آن را براى بينندگان زينت داديم.

• آسمان نيز همچون زمين، براى انسان آفريده شده است. «لِلنَّاظِرِينَ»(حجر، 16)

 

 

 

 

 

 

این پیام ها با هدف استفاده در جلسات جزء خوانی استخراج شده است، لذا خواهشمند است استفاده و منتشر نمایید.

1. قَالَ اجْعَلْنِى عَلَى‏ خَزَائنِ الْأَرْضِ إِنّى ‏حَفِيظٌ عَلِيمٌ
گفت: مرا بر خزاين اين سرزمين بگمار كه من نگهبانى دانايم.

• وقتى در كارى مهارت داريد، اعتماد به نفس داشته باشيد و خود را عرضه كنيد. «اجْعَلْنِي عَلى‏ خَزائِنِ الْأَرْضِ»(یوسف، 55)

2. قَالُواْ سَنُراوِدُ عَنْهُ أَبَاهُ وَ إِنَّا لَفَاعِلُونَ
گفتند: ما او را به اصرار از پدر خواهيم خواست و اين كار را خواهيم كرد.

پیـــام های آسمــانی

جزء بیست و نهم

(برگرفته از تفسیر نور)

4. وَ لَا يَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِينِ

و به طعام‏دادن به مسكينان كسى را ترغيب نمى ‏كرد.

برفرض که خود، توان کمک نداشته باشیم؛ باید دیگران را
برای کمک به گرسنگان تشویق کنیم.

«وَ لَا يَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِينِ»

(حاقه، 34)

5. وَ الَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَ عَهْدِهِمْ رَاعُونَ

و كسانى كه امانتها و عهدهاى خود را رعايت مى ‏كنند.

نشانه ایمان، تنها نماز و انفاق نیست، رعایت عهد و
پیمان های اجتماعی نیز شرط ایمان است.

«وَ الَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَ عَهْدِهِمْ رَاعُونَ»

(معارج، 32)

6. فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُواْ رَبَّكُمْ إِنَّهُ كَانَ غَفَّارًا

سپس گفتم: از پروردگارتان آمرزش بخواهيد
كه او آمرزنده است.

از انسان استغفار، از خدا بخشش.

«فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُواْ رَبَّكُمْ إِنَّهُ كاَنَ غَفَّارًا»

(نوح، 10)

7. وَ أَنَّ الْمَسَاجِدَ لِلَّهِ فَلَا تَدْعُواْ مَعَ اللَّهِ أَحَدًا

و مسجدها از آنِ خداست. و با وجود خداى يكتا
كسى را به خدايى مخوانيد.

احدی را درکنارخدا وهم ردیف خدا نخوانید.

«فَلَا تَدْعُواْ مَعَ اللَّهِ أَحَدًا»

(جن، 18)

8. أَوْ زِدْ عَلَيْهِ وَ رَتِّلِ الْقُرْءَانَ تَرْتِيلاً

يا اندكى بر نيمه بيفزاى و قرآن را شمرده و روشن بخوان.

تلاوت قرآن آدابی دارد و ترتیل، اولین ادب آن است.

«وَ رَتِّلِ الْقُرْءَانَ تَرْتِيلا»

( مزمل، 4)

9. فَقَالَ إِنْ هَاذَا إِلَّا سِحرٌ يُؤْثَرُ

گفت: اين، جز جادويى كه ديگرانش آموخته ‏اند، هيچ نيست.

قرآن، حتی در نزد کافران، کلامی پرجاذبه و سحرآمیز است.

«إِنْ هَاذَا إِلَّا سِحرٌ يُؤْثَر»

(مدثر، 24)

10. وَ يُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى حُبِّهِ مِسْكِينًا وَ يَتِيمًا وَ أَسِيرًا

و طعام را در حالى كه خود دوستش دارند به مسكين و
يتيم و اسير مى‏ خورانند.

اطعام و انفاق زمانی ارزش بیشتر دارد که شیء انفاق شده،
مورد نیاز و علاقه انسان باشد.

«وَ يُطْعِمُونَ الطَّعَامَ عَلَى‏ حُبِّه»

(انسان، 8)

 

 

 

 

 

 

 

 

10. اللَّهُ الَّذِى جَعَلَ لَكُمُ الْأَنْعَامَ لِترَكَبُواْ مِنْهَا وَ مِنْهَا تَأْكُلُونَ

خداوند است كه براى شما چهار پايان را قرار داد تا از آنها
سوارى بگيريد و از آنها بخوريد.

اگر چهار پايان رام نبودند زندگى بشر فلج بود. با اين كه قدرتشان
از ما بيشتر است ولى خداوند آنها را براى ما رام كرد.

«جَعَلَ لَكُمُ الْأَنْعامَ لِتَرْكَبُوا»

(غافر، 79)

 

پیـــام های آسمــانی

جزء بیست و پنجم

(برگرفته از تفسیر نور)

1. اللَّهُ لَطِيفٌ بِعِبَادِهِ يَرْزُقُ مَن يَشَاءُ وَ هُوَ الْقَوِىُّ الْعَزِيزُ

خداوند نسبت به بندگانش با مهر و لطف رفتار مى ‏كند، هر كه را
بخواهد (و صلاح بداند) روزى مى‏ دهد و اوست تواناى غالب.

رزق الهى برخاسته از لطف خداست.

«لَطِيفٌ بِعِبادِهِ يَرْزُقُ»

(شوری، 19)

6. يَعْلَمُ خَائنَةَ الْأَعْيُنِ‏ وَ مَا تُخفِى الصُّدُور

خداوند از خيانت چشم‏ها و آن چه دل‏ها مخفى مى ‏كنند، آگاه است.

علم خداوند تنها به ظاهر نيست، او باطن را هم مى‏ داند.

«خائِنَةَ الْأَعْيُنِ وَ ما تُخْفِي الصُّدُورُ»

(غافر، 19)

7. وَ قَالَ الَّذِى ءَامَنَ يَاقَوْمِ اتَّبِعُونِ أَهْدِكُمْ سَبِيلَ الرَّشَاد

و كسى كه (از قوم فرعون به موسى) ايمان آورده بود گفت:
«اى قوم من! از من پيروى كنيد، تا شما را به راه درست هدايت كنم».

وظيفه ‏ى مؤمن، دعوت ديگران است.

«وَ قالَ الَّذِي آمَنَ يا قَوْمِ اتَّبِعُونِ»

در دعوت مردم، گاهى بايد يك تنه به پاخاست و منتظر ديگران نبود.

«قالَ الَّذِي آمَنَ» (غافر، 38)

8. وَ قَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِى أَسْتَجِبْ لَكُم إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرونَ عَنْ عِبَادَتِى سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ

و پروردگارتان گفت: «مرا بخوانيد تا براى شما اجابت كنم. همانا كسانى كه از عبادت من
سر باز زده و تكبّر مى ‏ورزند به زودى با سرافكندگى به جهنّم وارد مى ‏شوند».

خداوند، از ما خواسته كه به درگاه او دعا كنيم.

«قالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي»

در دعا فقط خدا را بخوانيم، نه خدا و ديگران را در كنار هم.

«ادْعُونِي»

اگر دعايى مستجاب نشد لا بد به سود ما نبوده است، چون فرمود:

«أَسْتَجِبْ لَكُمْ»

آنچه را به نفع شما باشد مستجاب مى ‏كنم.

(غافر، 60)